YouMakeMe

Wat ooit mijn gedachten leken te zijn, en waarmee ik een bepaalde structuur van waarden en normen aan de dag wist te leggen, zijn bij nader inzien slechts een respons op dingen van buitenaf. En gaandeweg is dit ergens een automatische logica gaan vormen. Mijn referentie kader is dus gebaseerd op interferentie. En niet op wat zich, los daarvan, reeds aanwezig was. Kan dit überhaupt? Kan ik zonder interferentie mezelf vrijwaren van een degelijk waarden en normen stelsel? Of heb ik daarvoor telkens iemand anders nodig? Ontstaat dit fenomeen enkel in het geval van interactie? Of kunnen we werkelijk afzonderlijk dingen bepalen?? Toen ik op een dag bemerkte, dat mijn waarden en normen zich onnoemelijk snel lieten beïnvloeden door externe stimulaties wanneer die een levensbedreigende factor hadden. Stond ik even stil bij de vraag, of dit dus werkelijk MIJN waarden en normen zijn, of slechts een gevolg van de feiten die zich voor hebben gedaan? Want gezien de aanpassingen subtiel werden bijgewerkt naar de contextuele inhoud, heb ik daar dan nog controle over? Of beslist de context over wat er reilt en zeilt?!

Ben ik dan een individueel geval of ben ik onderhevig aan een overliggend patroon?!