We zitten vast!

We zijn allemaal gevangen in een holografisch spel. We zijn allemaal gedupeerden. Moeilijk om in te zien, en onmogelijk om aan te nemen. Staan we voor pion. En worden daar zodanig door aangetast, dat we vergeten wie we werkelijk zijn. En wat we hier komen doen, is vaak ook ver zoek. Want er zijn talloze overdonderende onbelangrijke dingen die ons bezighouden. Zoals een mier die loopt binnenin een draaiende ton, en steeds harder gaat lopen. Maar onbewust ter plaatse staat te trappelen. En dus nooit op een bestemming aankomt.

Diegene die toch wat denkt te vinden, stelt zich meermaals de vraag.

Hoe?

Wanneer je weet waarom je leeft, is de volgende vraag, hoe?

En op hoop van zegen, doe je wat er best lijkt. Want je kan niet anders, je bent aan zet. Z, is voor velen de laatste letter van het alfabet. Het einde van het Latijn. Maar dan volgen nu de combinaties. Als dat een troost mag zijn,.. Daarnaast bemerk je tevens het gevoel,.. dat in zijn sensitiviteit een soort corrosie zet op je menselijkheid. Dat zijn de kenmerken van een labyrinth. En dat mag wellicht ook daadwerkelijk aanwezig zijn, .. Het is dan ook niet, omdat jij misschien traag evolueert, .. Dat de omgeving daarom op je wacht.. En het is misschien net dat, wat me doet inzien hoe ver,

Of zal ik zeggen diep, we zitten. Menokluma TibatsKillim #Labyrinth #Menokluma #Kunstmatige #Intelligentie #Emotie #Kunstmatigewerkelijkheid